MUZIEK: En toch...

Toch heb ik mij, alle voornemens ten spijt, laten verleiden om tijdens een muzikaal motortreffen "op te treden".

Duitse motorvrienden organiseren ieder jaar met Pinksteren een motortreffen met life muziek, het 

"Born to be wild Motorrad Camping Wochenende".

Ze vroegen of ik daar mijn muziek ten gehore wilde brengen.

Er wordt gespeeld op een overdekt podium (wat heet podium; een oud Perzisch tapijt), en mijn muziek-vriend Uwe heeft de beschikking over versterkers, loudspeakers etc.

Drie avonden achter elkaar verzorgen lokale bandjes en bevriende artisten de muziek, afgewisseld door motorrijders, bezoekers van het treffen, die toevallig zelf ook muziek maken. (o.a Uwe en ikzelf)

Mijn inbreng is mijn eigen Old-timer repertoire, wat toch

een welkome afwisseling blijkt van de moderne (rock)muziek.

Omdat ik nog nooit verste had gespeeld was mijn western gitaar niet voorzien van een zgn. pick-up element.

Voor de gelegenheid had ik dat er speciaal laten bouwen.

Het was een hele rare gewaarwording toen voor het eerst m'n eigen gitaar electrisch versterkt uit de speakers klonk.

Nóg idioter was het om in een microfoon te zingen en je eigen stemover de boxen te horen.

Het kostte bepaald enige gewenning en concentratie om op die manier muziek te maken.

Ik dacht serieus dat het nooit zou wennen...

Maar eenmaal "op stoom" moet ik zeggen, heeft het toch wel wat !

Vooral de jam-sessies met anderen,

ook al blijft mijn grote liefde toch het gewone kampvuur werk.

Sinds 2011 maak ik nu deel uit van de line-up en word - wonder-boven-wonder - ieder jaar weer gevraagd.