... Oké klas, nu weer opletten allemaal... We gaan verder.
Deze les gaat over het verschijnsel Underdog.
Er is zijn diverse typen motorisch gestoorden.
OndergeTekende z'n motorische stoornis is het zogenaamde 'underdog syndroom'.
Kenmerk van dit syndroom is dat de drager daarvan zich een voorliefde heeft ontwikkeld voor motoren die door
de hele wereld als minderwaardig, inferieur, nietswaardig, lelijk, slecht, achterhaald en onbruikbaar wordt gevonden.
Maar dat kan hem niks schelen, sterker nog, hij is ervan overtuigd dat de hele wereld het bij het verkeerde eind heeft,
en kiest dan ook bewust voor motoren die duidelijk als underdog bekend staan.
In de meeste gevallen betreft het machines uit het voormalige oostblok, zoals de Russiche Dnjepr, Ural en Jupiter, het
Tjechische Jawa en CZ en de voormalige Oost-Duitse merken MZ en Simson en de minder bekende AWO of EMW.
Kenmerken van deze fietsen zijn: Goedkoop, eenvoudige techniek, ietwat gedateerde vormgeving, verschikkelijke
kleuren, maar wel: gebruiksfietsen, superdegelijk, zeer geschikt voor duo-passagiers en perfecte zijspan-trekkers.
Deze motoren hebben een bijzonder slecht imago dat vooral wordt gevoed en in stand gehouden door:
a- mensen die zelf nooit zo'n ding hebben gehad maar het beste menen te weten hoe slecht ze wel zijn.
b- de 'van horen zeggen' verhalen.
c- een misplaatst gevoel van superioriteit van bezitters van moderne motoren die niet kunnen verdragen dat iemand
Zo’n plezier van z’n motor kan hebben terwijl deze maar een fractie kost van hun eigen miskoop eh... aankoop.
Het lievelingsmerk van OndergeTekende was, zoals inmiddels bekend, MZ.
Hij heeft zich tientallen jaren op MZ-jes voortbewogen in een wereld die daar echt niks van snapte.
De MZ was een Oostduitse, 250 cc ééncylinder tweetakt van 21 pk, met 5 versnellingen.
Topsnelheid was vóór de wind 140km, maar gemiddeld hield het met zo'n 120-125 km wel op.
De uitvoering met zijspan haalde toch al gauw 95 á 100 km/u.
Met deze prestaties was het het lachertje onder de motorfietsen, en zodanig is O-t dan ook heel vaak bejegend.
Vooral door bezitters van nogal 'sjieke' motoren, vooral uit de categorie 'mooi-weer-rijders' en 'boulevard blinkers'.
Mensen die hun motoren voornamelijk hadden om te kunnen zeggen 'ik heb ook een motorfiets', en/of mensen met
zo weinig eigenwaarde dat ze met hun peperdure motorfietsen vooral moesten laten zien dat ze het gemaakt hadden.
Helaas kwamen er toch ook laatdunkende geluiden uit de 'grote massa' van gewone motorrijders, die zich op een
Japanse 500cc al gauw 'veel meer motorrijder' voelde dan een MZ-piloot... En dat ook nodig moesten laten merken...
Dat kon de 'underdog' echter niet deren. Hij wist immers wat de waarde van deze machines was.
Hij wist dat een motor niet waanzinnig snel hoefde te gaan om ergens te komen, dat ie niet oogverblindend mooi
hoefde te zijn om erop te kunnen rijden.
Dat ie niet van de laatste high-tec snufjes voorzien hoefde te zijn om gewoon onder alle omstandigheden te blijven
rijden en dat ie niet waanzinnig veel hoefde te kosten om de moeite waard te zijn.
Hij wist dat 250 cc en 21 PK genoeg was om overal, ècht overal te komen.
Wars van alle stoere praat en opschepperij legde de underdog de ene kilometer na de andere af.
En hij/zij lachte om al die arrogante motorrijders die hem uitlachten, zich ver boven hem verheven voelden en
zijn motor voor bromfiets uitscholden.
Maar de underdog kent de beperkingen van zijn eigen motor ook drommels goed.
Hij weet dat je met een MZ met zijspan beter niet op de snelweg tussen de vrachtwagens kan gaan 'hangen'.
Dat je dan beter gewoon over binnenwegen naar je bestemming kon sturen.
Met als bijkomend voordeel dat OndergeTekende bijvoorbeeld in heel Nederland de weg kent over binnenwegen.
Niks TomTom...
MZ-jes worden al lang niet meer gemaakt, maar ik heb een fietsje gevonden met vergelijkbare eigenschappen...
Hij is niet bloedsnel,.hij heeft maar 1 cylinder, een nogal beperkt vermogen, maar hartstikke functioneel, met plek
voor 2 personen (waar vind je dat nog tegenwoordig?) én, zoals het een underdogfietsie betaamt, hij is foeilelijk.
En ja hoor, het grote snelle glimmende volk kijkt nog steed ietwat meewarig naar zo'n eenvoudsfiets.
Vindt je maar een armoedzaaier, of een sukkelaar.
Vindt zichzelf een betere motorrijder omdat ie een duurdere fiets heeft.
En kan bovenal helemaal niet begrijpen dat je dat ding niet iedere dag poetst!
Dat je hem technisch in perfecte staat van onderhoud hebt zegt ze niks... Poetsen moet je ! Ja ja...
Maar... Ut zal me worst wezen... ze denken maar... ze doen maar...
Ik rij motor zoals het mij goeddunkt. Dan maar underdog...
Old-timer voor het clubblad van "De Lingerijders" te Geldermalsen.